Kώστας Kαββαθάς
«αν ούτως έχουν τα πράγματα γιατί να 'υπογράψω' 'δήλωση συμπαράστασης' γιασας και να μην υπογράψω, με χέρια και με πόδια, δήλωση συμπαράστασης στον
Πύρρο Δήμα, στο Βαλέριο Λεωνίδη, στη Βούλα Πατουλίδου, στο Γιώργο
Γραμματικάκη, στο Νίκο Σαρρή, στο Γιώργο Παύλο, αλλά και στις χιλιάδες
παιδιά που ?βγάζουν τα μάτια τους? στα εργαστήρια των Πολυτεχνείων, των
T.E.I., των σχολείων?»
Ιατρικό ανακοινωθέν Νο 1996
ΚΥΡΙΕΣ & KYPIOI... Το ιατρικό ανακοινωθέν για το μήνα που πέρασε έχει ως
εξής:
«...Τις τελευταίες 30 ημέρες η κατάσταση της χώρας δεν παρουσιάζει αξιόλογη
μεταβολή. H λειτουργία της κυβέρνησης ελέγχεται από το Ωνάσειο
Καρδιοχειρουργικό Ίδρυμα. H Ελλάδα συνεχίζει να αναπνέει χωρίς τη βοήθεια
αναπνευστήρα. H εξωτερική πολιτική υποστηρίζεται με ενέσεις αισιοδοξίας
και, περιοδικά, με εκρήξεις μεγαλείου. Στην οικονομία χορηγούνται
αντιβιοτικά ευρέως φάσματος (όπως καζίνο, προ-πό, λόττο, ξυστό, κρατικά
λαχεία). Οι επενδύσεις υποστηρίζονται με δάνεια, εμβόλια ντελόρ και
επανακρατικοποιήσεις ιδιωτικοποιηθέντων κρατικών ναυπηγείων. H παιδεία
υποστηρίζεται με κοκτέιλ μολότοφ, καταστροφές ανωτάτων εκπαιδευτικών
ιδρυμάτων και δηλώσεις ?προοδευτικών? λαπάδων. H κατάσταση του
σωφρονιστικού συστήματος αντιμετωπίζεται με υπόθετα. H χώρα εξακολουθεί να
είναι διασωληνωμένη. H γενική κατάσταση του ασθενούς εμφανίζεται
αμετάβλητη...»
Λίγες μέρες πριν απ? τα Χριστούγεννα. Προσπαθώ, αλλά «δεν μου βγαίνει». Τι
να μου «βγει»; Αρθρο για τη συντήρηση του αυτοκινήτου πριν από το ταξίδι;
Φαντάζεσθε; «...πριν ξεκινήσετε για διακοπές, ελέγξατε τη στάθμη των υγρών
στην μπαταρία και τις πιέσεις στα λάστιχα...». H μεγάλη ανατριχίλα. Όσοι
νοιάζονται ελέγχουν έτσι κι αλλιώς. Οι άλλοι, τα βλήματα, «δεν
καταταλαβαίνουν μία».
Για τι να γράψεις; Για την «εξέγερση» του Κορυδαλλού; Για το βιασμό της
μνήμης του Πολυτεχνείου; Για το θίασο σκιών στο Ωνάσειο;
Ένα ωραίο θέμα θα ήταν η αισθητική της γούνινης? τραγιάσκας του κ. Λιβάνη
και των γραβατών του κ. Τζοχατζόπουλου, αλλά δεν θα ήθελα να μπούμε σε τόσο
βαθιά νερά (αν το καλοσκεφθείτε, όλες οι απαντήσεις βρίσκονται στην ύπαρξη
-η μη- αισθητικής).
Στην ασθένεια του πρωθυπουργού; Έχετε ξαναδεί τέτοιο ψυχόδραμα; Εκείνο που
μ? «έστειλε» ήταν η προσομοίωση της γραφομηχανής στα «οχτώμιση»
Τσκ, τσκ, τσκ...
Χορηγούνται αντιβιοτικά ευρέως φάσματος
τσκ, τσκ, τσκ....
H διούρηση είναι κανονική
Τσκ, τσκ, τσκ...
Εντοπίσθηκε το μικρόβιο της ψευδομονάδας.
Ένα κινηματογραφικό μίγμα «Έλιεν» και «Ρόμποκοπ», χωρίς την επαγγελματική
αρτιότητα που χαρακτηρίζει τις δουλειές των Ρίντλι Σκοτ και Πόλ Βερχόβεν,
αλλά και χωρίς την εντυπωσιακή παρουσία ενός αληθινού cyborg.
Γι? αυτό σας ερωτώ: πώς ξεκινάμε το ?96; Διασωληνωμένοι, καταπίνοντας
αντιβιοτικά ευρέως φάσματος και καταπολεμώντας ψευδομονάδες ή όρθιοι,
δυνατοί και έτοιμοι για πόλεμο;
Καλά ε... H απορία! Έτοιμοι για ποιο «πόλεμο»; Της ασφάλτου; Της ντομάτας;
Της πατάτας; Του ωραρίου των κέντρων διασκέδασης; Της «καταπιεσμένης»
νεολαίας των κ.κ. Γ. Ρούσση και B. Διαμαντόπουλου και των άλλων 128, εν
πλήρη συγχύσει ευρισκομένων, διανοουμένων;
Γιατί, για τη μάχη για την κατάκτηση της προσωπικής και εθνικής
αξιοπρέπειας, του εκσυγχρονισμού, τη σταθεροποίηση της οικονομίας, τη
βελτίωσης της παιδείας, για τη μάχη της κατάκτησης των αγορών της Ευρώπης
και του κόσμου, αποκλείεται να μιλάμε. Γι? αυτές τις μάχες χρειάζονται
πολίτες φωτισμένοι, δοσμένοι, αποφασισμένοι, με ματιά καθαρή και μέτωπα
περήφανα και όχι ψοφοδεή, τρομαλέα ατομάκια που κρύβουν τη δειλία και την
ανεπάρκειά τους πίσω από μαντήλια και κράνη ή κάτω από βαρύγδουπες δηλώσεις
«συμπαράστασης» σε διανοητικά προβληματικούς καταστροφείς.
Γι? αυτόν τον πόλεμο απαιτούνται πολιτικοί με τσαγανό και ηγέτες με όραμα.
Αυτός ο πόλεμος δεν κερδίζεται με «επιθέσεις» εναντίον ενός κράτους που τα
τελευταία 25 χρόνια βρίσκεται συνεχώς στην εντατική πάσχοντας από χρόνια
παραλυσία. Αυτές οι μάχες δεν κερδίζονται με βόμβες μολότοφ, με κάψιμο
βιβλίων, εργαστηρίων, έργων τέχνης, ούτε βέβαια κερδίζονται με το γράψιμο?
συνθημάτων στους τοίχους των σχολείων.
Αυτός ο πόλεμος κερδίζεται με σκληρή δουλειά, με μελέτη, με το να είσαι
πρώτος στο σχολείο, πρώτος στο Πολυτεχνείο, πρώτος στο T.E.I., στο γραφείο,
στην οικογένεια, ακόμα και στο? δρόμο (σεβόμενος ανθρώπους και περιβάλλον).
Πολεμάνε, λένε, την ...«κακούργα την κενωνία». Τι λέτε, ρε μεγάλοι... Πού
ζείτε; Στο Χόλιγουντ, στην Οζάκα ή στο Σίλικον Βάλεϊ;
Στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στο Βόλο και στον Πύργο Ηλείας ζείτε... Σε μια
χώρα που, μέχρι το 1914, έφτανε μέχρι τη? Λάρισα. Που την τσάκισαν οι
Τούρκοι στη Μικρά Ασία, τη βίασε παρά φύση η δικτατορία Μεταξά, την έκαψαν,
δολοφόνησαν και εκτέλεσαν οι ναζί, την ξέσκισε ο εμφύλιος πόλεμος, τη
χρησιμοποίησαν και εξευτέλισαν τα ανάκτορα, την (ξανα)βίασε η
«εθνοσωτήριος», την (ξανα)εξευτέλισε στην Κύπρο η Τουρκία, την έκαναν
νούμερο οι «συντηρητικές» και «σοσιαλιστικές» κυβερνήσεις της τελευταίας
15ετίας...
Σε μια χώρα που χρωστάει, μόνο σε τόκους και τοκοχρεολύσια για το 1996 7
τρισ. 126 δισ, δραχμές!!! (Γ. Μαρίνος, BHMA 17.12.95)
Τι περιμένετε απ? αυτή τη χώρα;
Πόση αντοχή πρέπει να έχει ο λαός της για ν? αντέξει, εκτός από αυτές τις
θεομηνίες, τους «σωτήρες» και εσάς με τις μολότοφ και τις δηλώσεις
συμπαράστασης;
Συμπαράστασης σε τι;
Στο δικαίωμα να δανειζόμαστε από τις ξένες τράπεζες για ν? αγοράζουμε
σκοτσέζικο ουΐσκι, μπαντζάι GLX, «μπεμβέ» και «μερσεντέ;» Ή μήπως τους
ηλεκτρονικούς υπολογιστές και όργανα των εργαστηρίων που καταστρέφετε κάθε
φορά που αποφασίζετε να «χτυπήσετε» το «καταστημένο»;
Και ποιο είναι το «καταστημένο;» Οι «μπάτσοι» που σφαλιάρισαν τον? τύπο έξω
απ? το Πολυτεχνείο; Αν ο διοικητής τους ήταν έξυπνος θα τους έλεγε, όποιον
συλλάβουν, να του συμπεριφερθούν όπως θα συμπεριφέρονταν στη? Σίντι
Κρόφορντ! Να τον χαϊδέψουν, να του προσφέρουν «κοκακόλα» και «σουπίτσα» και
να τον οδηγήσουν στη κλούβα τραγουδώντας το free as a bird. Γιατί; Γιατί,
οι κάμερες που τους «έπαιρναν», θα κατέγραφαν τη σκηνή και, για τα επόμενα
30 χρόνια, η αστυνομία θα είχε το άλλοθι! Αυτό θέλατε;
Τι μου λέτε δηλαδή; Ότι επειδή κάποιος τις έφαγε πρέπει να κάψουμε τη χώρα;
Να ξεκινήσουμε νέο εμφύλιο; Αν οι «μπάτσοι» ήταν πιο «έξυπνοι» δεν θα
είχατε κάποιον να «τρώγεστε;». Όπως, π.χ. εκείνους, που καταχρέωσαν την
Ελλάδα;
Τι είναι η Ελλάδα του 2.000; Τραγούδι του Καζαντζίδη ή χώρα που προσπαθεί
να μη (ξανα)πάθει τα όσα αναφέραμε πιο πάνω και να κερδίσει μια θέση στην
Ευρώπη;
Ή μήπως δεν έχετε τα κότσια να κερδίσετε μια θέση στην Ευρώπη; Θέλω να πω,
μήπως δεν είσαστε ικανοί ούτε καν να αντιγράψετε στις εξετάσεις, και τα
κάνετε λίμπα επειδή ακριβώς αυτό είναι το μόνο που μπορείτε να κάνετε; Και
αν ούτως έχουν τα πράγματα, γιατί να «υπογράψω» «δήλωση συμπαράστασης» για
σας και να μην υπογράψω, με χέρια και με πόδια, δήλωση συμπαράστασης στον
Πύρρο Δήμα, στο Βαλέριο Λεωνίδη, στη Βούλα Πατουλίδου, στο Γιώργο
Γραμματικάκη, στο Νίκο Σαρρή, στο Γιώργο Παύλο, αλλά και στις χιλιάδες
παιδιά που «βγάζουν τα μάτια τους» στα εργαστήρια των Πολυτεχνείων, των
T.E.I., των σχολείων, αλλά και εκείνων που εργάζονται «ήλιο με ήλιο» για να
κερδίσουν τον επιούσιο και να στηρίξουν τις οικογένειές τους; Γιατί να
είμαι υπέρ στο δίδυμου «Περάκης & Υιός» και όχι δίπλα στους μαχητές της
προσωπικής και εθνικής αξιοπρέπειας;
Θα μπορούσα να γράψω 10 σελίδες για να πω γιατί δεν πρέπει να είμαι με
Ρούσση και Διαμαντόπουλο και τους 128 «συμπαθούντες», αλλά αρκετά. Γιατί
μετά πρέπει να γράψω και για την απέραντη ανοησία της? δίωξης των εν λόγω
κυρίων για τις δηλώσεις τους στην τηλεόραση! Μόνο σε μια χώρα, που η
νοοτροπία του «μπάτσου» έχει εκπορθήσει εκτός από τον κοινωνικό ιστό και τη
δικαιοσύνη θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο.
Στις περιπτώσεις αυτές (όπως και στις συλλήψεις «καταπιεσμένων» νέων) δεν
απαιτούνται διώξεις. Ένα ειρωνικό χαμόγελο από τους αξιοπρεπείς πολίτες
αρκεί για να τους «στείλει» στο ράφι των γραφικών.
Για ποιο πόλεμο μιλάμε λοιπόν;
Μήπως για εκείνον που θα απελευθερώσει τη βόρεια Κύπρο απ? τους Τούρκους
και την Ήπειρο απ? τα ενεργούμενα των Αμερικανών και της Τσιλέρ; Γι? αυτόν
τον πόλεμο δεν αρκεί να είσαι φωτισμένος και αποφασισμένος. Πρέπει να είσαι
και οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά ισχυρός. Και ποίος διαθέτει αυτά τα
χαρακτηριστικά; H Ελλάδα του 1995;
Στη «μάχη» του Πολυτεχνείου ο «ανθός» της Ελλάδας «πλακώθηκε» με τα MAT
(αντί να πλακωθεί με τους Γιαπωνέζους, τους Κορεάτες, τους Ιταλούς, τους
Γερμανούς, τους Γάλλους που παράγουν αγαθά και τα πουλάνε στη χώρα του, που
δανείζεται απ? τις ξένες τράπεζες για να τ? αγοράσει). Πού όμως να τολμήσει
όμως ο «ανθός» να πολεμήσει για την αξιοπρέπεια της χώρας του; Τον αφήνουν
οι μέντορές του; Αυτά τα συμπλεγματικά ατομάκια που παριστάνουν τους?
καθηγητές; Για να κάνεις πραγματικό πόλεμο πρέπει να ?χεις γνώσεις, δύναμη,
θάρρος, αξιοπρέπεια... Πρέπει να μη δέχεσαι να είσαι ο τελευταίος της
Ευρώπης, ο ζήτουλας, ο «παραπονιάρης». Να μην υποκύπτεις στις δυσκολίες, να
δίνεις τη μάχη της δημιουργίας και όχι της καταστροφής. Ποιο απ? αυτά τα
νούμερα που είδαμε να καταστρέφουν και να καίνε σημαίες πληρούσε τις
προδιαγραφές;
Κανένα...
Ξέρετε ποια είναι η απάντηση στα προηγούμενα; Ότι αρνούνται να «παίξουν» σε
μια κοινωνία που δεν παραδέχονται.
Τι λέτε, ρε μεγάλοι... Ποια είναι η κοινωνία που «παραδέχεστε» και πού
υπάρχει; Στο Ευαγγέλιο; Στο Κοράνι; Στο Βουδισμό: Στα βιβλία του Μαρξ; Στην
Ε.Σ.Σ.Δ. του Στάλιν; Στην Αγγλία της Θάτσερ; Στη Γαλλία του Πασκουά; Στα
βιβλία του Κέινς; Της Σαρλότ Μπροντέ; Στις ιστορίες του Καραγκιόζη; Στην
Ελλάδα του Καραμανλή; Του Μητσοτάκη; Του Παπανδρέου; Του Τσοβόλα; Του
Έβερτ; Του Ακη; Της Μιμής;...
Νέα χρονιά αρχίζει... Λυπηθείτε μας._Κ.Κ.